Саъид ибн Мусайябдан ибн Абу Дунё ривоят қилади: Луқмони ҳаким бир куни ўғлига насиҳат қилиб: “Эй, ўғилчам! Ҳаётингда ўзинг рози бўлган ёки ёқтирмаган неки иш бошинга тушмасин, бу ишда албатта мен учун яхшилик бор, деб билгин” деди. Ўғли ҳайрат билан: “Отажон, сиз айтган ҳолатни ўз кўзим билан кўрсам, кейингина иймоним комил бўлади”, деди. Отаси: “Ҳой, болакай! Аллоҳ таоло пайғамбарларни бежиз юбормаган. Мен билан юрсанг, бунга ўзинг ҳам гувоҳ бўласан”, деди. Ўғли: “Хўп отажон!”  дея отаси билан аввалдан режалаштирилган сафарга чиқишга рози бўлди...- Тошкент ислом институти талабаси Мирзақулов Лутфуллоҳ

Илм -дунёда иззат, охиратда шарафдир. Илм дунёдаги энг қимматбаҳо неъматдир. Бу ҳақида ҳазрати Али розияллоҳу анҳу:“Илмни ҳамма даъво қилаверганининг ўзи- дунёдаги энг шарафли нарса эканига тўлиқ кифоя қилади”, деганлар. - Ё.Бухарбаев Тошкент ислом институти катта ўқитувчиси,Тошкент вилояти "Чаноқ" жомеъ масжиди имом хатиби