Салмон Форсий розияллоҳу анҳу Форс мамлакатига амир этиб тайинландилар. Шаҳарга киришлари биланоқ шомлик бир кишига рўбарў бўлдилар. У шомлик киши оғир юклар билан турганди. Салмон Форсийни кўриб ҳаммол деб ўйлади. Чунки Салмон Форсий баланд бўйли, жуда бақувват киши эдилар. У киши Салмон Форсийга, мана бу юкларни кўтаргин-да ортимдан юр, деди.
Салмон Форсий шомлик у кишини танимаганини англаб, уни юкларини орқалаб олдиларда, у билан бирга юриб кетдилар. Йўлда одамлар Салмон Форсий шомлик кишини оғир юкларини кўтариб кетаётганларини кўриб ажабландилар ва улардан бири, эй амирал мўминин, нима қилаяпсиз, қўйинг юкларни мен кўтариб оламан, деди. Ҳалиги киши улардан, бу киши ким, деб сўради. Амиримиз дедилар. Шунда шомлик қаттиқ хижолат бўлиб, танимаганини айтиб, узр сўради. Юкларни қўйинг, Аллоҳ хайрингизги берсин, жуда афсусдаман, деди. Лекин Салмон Форсий унга кўнмадилар, ўша кишини юкларини уйигача олиб бориб қўйишларини айтиб, қаттиқ туриб олдилар ва юкларни уйигача кўтариб бордилар.
Буюк саҳоба Салмон Форсий ҳалиги шомлик кишига, мен ҳозир уч ҳикматни қўлга киритдим:
Биринчидан: ўзимдан кибрни узоқ қилдим;
Иккинчдан: Мусулмонлардан бўлган бир кишини ҳожатини чиқардим;
Учинчидан: Агар сен мендан буни талаб қилмаганингда, мендан бошқа заифроқ бўлган кишидан талаб қилган бўлардинг, унга анча оғир бўларди. Мен эса уни оғирини енгил қилдим, дедилар.
Тошкент ислом институти
“Тиллар” кафедраси ўқитувчиси
Юлдашев Иззатуллоҳ тайёрлади
