“Мен сўзимнинг аввалида Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг фазилатлари ҳақида зикр қилишни муносиб топдим. Aллоҳ таоло ўз Расулига инсонларга яхшилик қилиш, башариятга динни етказиш учун карамли ахлоқни берган эди. Дарҳақиқат, Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам раҳм-шафқатли, қийинчиликни тарк етувчи, енгилликни яхши кўрадиган, ўқувчиларига меҳрибон, ҳар бир вақт ва муносиб ҳолатда илмни ёювчи эдилар.Тошкент ислом институти талабаси Н.Муротова

Фарзанд дунёга келиши биланоқ одатда доялар гўдакни онанинг кўкси устига ётқизади. Мурғак гўдак ҳали ҳеч нарсани англамаса-да, шу онда икки шахс ўртасида мўъжизавий энергетик боғлиқлик содир бўлади ҳамда унинг бу дунёда кўрган илк инсони – унинг онаси бўлади...- ТИИ Тиллар кафедраси катта ўқитувчиси Саодат Валиева

Мовароуннаҳр Ҳанафий мазҳабиниг қалъаси деб аталган даврда фиқҳ мактабининг тараққий этишида улкан ҳисса кўшган, ўз даврида ҳанафий мазҳабининг пешволаридан бўлган буюк фақиҳ ва аллома, ақоид, тафсир ва хадис илмининг етук билимдони, ўз даврида биринчилардан бўлиб “Шамсул  аимма” (имомлар қуёши) унвонига сазовор бўлган зот – Абу Муҳаммад Абдулазиз ибн Аҳмад ибн Наср ибн Солиҳ ал-Ҳалвоний ал-Бухорийдир...- Тошкент ислом институти талабаси З.Наимова

Оламларга раҳмат бўлган пайғамбаримиз Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи васаллам бу дунёга келмасларидан олдинроқ ер юзини раҳмат барака тутди. У зот саллаллоҳу алайҳи васалламга оналари енгилгина ҳомиладор бўлдилар. Бошқа аёллар кўрадиган дардларни кўрмадилар. Aллоҳ изни ҳам ҳеч қандай машаққатсиз дунёга келтирдилар...- Тошкент ислом институти талабаси Яшнарова Мафтуна

Ҳар бир пайғамбарнинг ўз мўъжизаси бўлган, бундан умматлари яхши хабардор бўлганлар. Чунончи, Фиръавн қавми математика, табиий фанлар ва айниқса, сеҳрга уста эдилар. Шу боис, Аллоҳ таоло томонидан уларга юборилган пайғамбар Мусо алайҳиссаломга беқиёс сеҳргарликдан устун турадиган мўъжизалар ато этилган...- Тошкент ислом институти талабаси Муҳаммад Бобур