У ҳолда “Настаълиқ” сўзини тахминан “ҳарфлари бир-бирига осиб қўйилган янги хат” деб талқин қилиш мумкин. Дарҳақиқат, дастлабки даврларда бу хат “насх-таълиқ” деб юритилган. Кейинчалик, бу икки сўз ўзаро бирикиб, “х” ҳарфи орадан тушиб колган ва ягона сўз сифатида “настаълиқ” деб юритила бошлаган... - ТИИ 4-курс талабаси Ҳабибуллаев Шайхназар

“Менга Абу Амр айтди, Карамли инсонни оёқ ости қилишдан, пасткаш кишини икром қилишдан, оқилни танг ҳолатга солишдан, аҳмоқ билан ҳазиллашишдан ва фожир билан муомала қилишдан сақлан. Сўрамаган кишига жавоб бериш, жавоб бермайдиган кишидан сўраш ёки эшитишни хоҳламайдиган кишига сўзлаш одобдан эмас”… - ТИИ 4-курс талабаси Яқубжонов Зуҳриддин

Имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳдан: "Бир одамнинг ҳадис ёзилган китобидан баъзи варақлар тушиб қолса, уни топиб олган одам мазкур варақдаги ҳадисларни кўчириб олиб, сўнг эгасига қайтариб берса бўладими?", деб сўрашди.Шунда Имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳ: "Йўқ, изн сўраб, сўнг ёзиши керак", деб жавоб берди...- Тошкент Ислом Институти “Ақоид ва фиқҳий фанлар ” кафедра ўқитувчиси А.Тўхтаев