Алоуддин Касоний роҳимаҳуллоҳ “Бадое Ас-Саное фий тартиб Аш-шарое” китобида луқотанинг турлари борасида бундай дейдилар: Луқота икки турли бўлади...- ТИИ талабаси Шарипов Исроилжон

Ислом никоҳ масаласида ҳамиша ҳар икки томонни салоҳияти –Аллоҳ ва расулини таниши ва уларнинг кўрсатмасига қай даражада эргашиши – га эътибор беришга тарғиб қилган. Бунга хилоф иш тутиб, асосий эътибор икки ёшнинг салоҳиятига эмас, балки дунё матосига қаратилишини қаттиқ қоралайди ва бунинг оқибатида фитна ва фасодлар юзага келишини таъкидлайди...- ТИИ Ҳадис ва ислом тарихи фанлари кафедраси ўқитувчиси Баҳодиржон Баҳромжон ўғли

Абу Ҳанифа раҳматуллоҳи алайҳнинг илмини кўплаб уламолар ўрганиб унинг усули асосида янги масалаларни истинбод қилиб, чиқариб олдилар. Шунга биноан ҳанафий мазҳабининг ривожланишида нафақат

Аббосийлар даврида, ҳижрий иккинчи-учинчи асрда яшаган ҳанафий мазҳаб уламолари кўплаб асарлар ёзиб қолдирганлар. Улардан баъзиларини қуйида келтирамиз. Муалло ибн Мансурнинг “Наводир” асари. Бу асар мазҳабдаги имомлар (Абу Ҳанифа, имом Абу Юсуф ва имом Муҳаммад)дан ривоят қилинган нодир масалалардан иборат бўлиб...- ТИИ Ҳадис ва ислом тарихи фанлари кафедраси катта ўқитувчиси Пўлатхон Каттаев

“рофъул ядайн” “رفع اليدين” сўзи араб тилидан олинган бўлиб, “қўл кўтариш” деган маънони англатади. Истилоҳда – намозда, такбири таҳрима айтиб бошлаганда, икки қўлни кўтаришга нисбатан ишлатилади. Намозда қўлни кўтариш нима дегани ўзи, деган ҳақли савол туғилади. Такбири таҳримани айтиб, яъни “Аллоҳу акбар” деб, намозни бошлаб кетса бўлмайдими?...- Навоий вилояти “Мирхалил Майдон ота” жоме масжиди имом-хатиби Мансуржон Бобоев