Дин-диёнатда сустроқ, гуноҳга берилган бир инсон ўзи ҳақида сўзлаяпти: “Кеча кечқурун ичимда жуда қаттиқ оғриқ пайдо бўлди. Қорним буралиб қолди. Ичакларим узилиб кетгандай ҳис этардим ўзимни. Шу он бирдан хаёлимга Аллоҳ келди. Гуноҳларим кўз ўнгимдан ўтди. Қилиб юрган ишларимга, намоз ўқимай, фисқу фужурга ботганимга афсуслар чекдим. Зудлик билан тавба қилдим”...- Ҳадис ва ислом тарихи фанлари кафедраси катта ўқитувчиси А.Гиёсов