Муқаддас динимизда инсон ҳаётида керак бўладиган барча нарсалар ҳақида батафсил кўрсатмалар берилган. Жумладан, инсоннинг ўз тана аъзоларига қандай муносабатда бўлиши ҳам етарли даражада баён қилинган. Шу маънода инсон сочига тааллуқли бўлган кўплаб кўрсатмалар келган.
Ҳадиси шарифда сочи бор инсонлар уни парваришлаб, эҳтиром кўрсатишлари лозимлиги буюрилган. Бу ҳақида ҳадиси шарифда қуйидагича хабар берилган:
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ قَالَ: « مَنْ كَانَ لَهُ شَعْرٌ فَلْيُكْرِمْهُ». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Кимнинг сочи бўлса унга эҳтиром кўрсатсин”, дедилар”. Абу Довуд ривоят қилган.
Шунинг учун сочи бор инсонлар уни ювиб, тараб парваришлаб юришлари лозим бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг сочларини тарашни яхши кўрганлари ва баъзида Оиша розияллоҳу анҳо у зотнинг сочларини тараб қўйишлари ривоят қилинган.
Тошкент ислом институти ўқитувчиси Абдулқодир Абдур Раҳим
