Ислом дини инсонни фақат ибодат билан эмас, балки ҳалол меҳнат, касб ва ҳунар орқали ҳам Аллоҳга яқинлашишга ундайди. Динимизда ҳалол ризқ топиш энг улуғ ибодатлардан бири сифатида эътироф этилган. Шу маънода, “Ҳунарнинг ёмони бўлмайди” деган нақл ҳам шунчаки халқ гапи эмас, балки Исломнинг меҳнат ва ҳунарга бўлган чуқур эътиборини акс эттиради. - ТИИ Модуль таълим тизими талабаси Ш.ИСРОИЛОВ
Муаллимга кибр қилиш, уни менсимаслик тубан хулқ ҳамда нифоқ аломатларидан ҳисобланади. Имом Табароний “ал-Кабир”да ривоят қилган ҳадиси шарифда бундай дейилади: “уч тоифа инсон борки, уларни фақат мунофиқгина хорлайди: Исломда мўйсафид бўлган қария, илм соҳиби ва одил раҳбар”. Имом Қуртубий роҳимаҳуллоҳ дедиларки: Агар мутакаббир кишини кўрсанг билгинки, унинг намози кам ёки ундан бутунлай маҳрум бўлган. Чунки кибр билан кўп сажда қилиш бирга жамланмайди. Ривоят қилишларича: Бир кишиникига меҳмон келиб қолди. Уйда меҳмонга қўядиган ҳеч вақо йўқ эди. У бир литр қатиқ олиб келиб, беш литр сув қўшиб, туз ва муз солиб, айрон тайёрлади. Бир литр қатиқ беш литр сувни қабул қилиб, тотли ичимликка айланди. Агар ўша қатиққа бир томчи бензин тушиб кетганида уни ичиб бўлмас эди. Худди шунингдек, салгина такаббурлик ҳам амални бузиб юборади. Мутакаббир кимса Аллоҳдан тўсилади, халойиқ томонидан нафратга учрайди. Аллоҳ таоло бу ҳақда «Чунки уларга ёлғиз Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ дейилган вақтда кибр-ҳаво қилган эдилар», деган (Соффот сураси, 35 оят)... - Жаъфархон СУФИЕВ, ТИИ талабаси
“Мушорака” (шерикчилик) — араб тилидан олинган бўлиб, «шерикчилик қилиш» маъносини англатади. Ислом молиясида мушорака, фоизга асосланган кредитларнинг адолатли ва барқарор муқобили сифатида кўрилади. Бу восита орқали молиявий муассасалар ва тадбиркорлар ўртасидаги муносабатлар адолат ва ўзаро хамкорлик асосида шаклланади. - Тошкент ислом институти талабаси Абдулвоҳид БУРИБОЕВ
Мазкур мақолада Абдураҳмон Жомий томонидан ёзилган Шарҳи Мулла Жомий асари Ибн Ҳожибнинг машҳур Кофия асарига ёзилган шарҳ сифатида таҳлил қилинади. Унда асарнинг мақсади, илмий-мантиқий услуби ва араб тили грамматикасини ўрганишда тутган ўрни ҳақида сўз юритилади. - Тошкент ислом институти талабаси Абдуқаҳҳор ҲАБИБОВ