Ҳар қандай ақли расо одам ўз хоҳиши билан жаҳолатга ботишни истамайди. Шу маънода жаҳолатни тузоқ деб тасаввур қилсак, унга тушиб қолишнинг иккита сабаби мавжуд: Биринчи сабаб – билимсизлик...- ТИИ Ижтимоий фанлар кафедраси катта ўқитувчиси, “Кўкалдош” ўрта махсус ислом билим юрти мудири М.Насриев

Маъмун 212-827 йили “Қуръон махлуқ, Ҳазрати Али Абу Бакр ва Умар разияллоҳ анҳудан афзал” деган сўзни айтди ва 218-833 йилда инсонларни “Қуръон махлуқми ёки махлуқ эмасми” деган сўз билан имтиҳон қилди. Бу имтиҳон натижасида кўплаб аҳли сунна ва жамоа уламолари азият чекди. Ҳатто имом Аҳмад сингари улуғ олимлар зиндонга ташланиб, азоб уқубатга мубтало қилинди...- ТИИ Ҳадис ва ислом тарихи фанлари кафедраси катта ўқитувчиси Пўлатхон Каттаев 

Фарзанд Аллоҳ таоло томонидан инсонга берилган энг улуғ неъмат бӯлиши баробарида омонат ҳамдир. Бу буюк неъматга сазовор бӯлган ота-оналар бунинг қадрига етмоқлари, бунга шукрлар айтиб, фарзанд олдидаги ота-оналик бурчларини пухта адо этишлари лозим бӯлади...- ТИИ Модуль таълим шакли талабаси, Сирдарё вилояти Ховос тумани Саъду Саид жоме масжиди имом-хатиби Абдунабиев Рӯзибек

Бир неча аср илгари миллат ва элатлар ўртасида кўприк вазифасини бажарувчи, уларнинг ҳамкорлигининг бош меъзонларидан бири бўлган тил ҳақида улуғ уламолардан бўлган Жалолиддин Румий ҳазратлари ҳикоясини келтирамиз: “Улардан бири турк, иккинчиси форс, учинчиси араб, тўртинчиси эса юнон эди. Йўлда улар оч қоладилар, бироқ уларнинг пуллари йўқ эди...- ТИИ Тиллар кафедраси катта ўқитувчиси Фахриддин Ерназаров

Маълумки, башарият ҳаётининг бошланғич босқичида одамлар нарсаларни айирбошлаш йўлини тутганлар. Лекин бу машаққатли услуб бўлиб, ундан умумий йўл сифатида фойдаланиш қийин эди, чунки у ҳамма замон ва маконга тўғри келмас эди. Кейинчалик бошқа бир низом йўлга қўйилди. Бу низом “нақд савдо моллари низоми” деб аталди...- ТИИ Тиллар кафедраси ўқитувчиси Қудратжон Ҳасанов