"اللَّهمَّ حوالَينا ولا علَينا ، اللَّهمَّ على الآكامِ والظِّرابِ ، وبُطونِ الأوديةِ ، ومَنابتِ الشَّجرِ" Ўқилиши: "Аллоҳумма ҳаваалайна ва лаа ъалайнаа. Аллоҳумма ъала-л-аакаами ваз-зироби ва бутуни-л-авдияти ва манаабити-ш-шажар". Маъноси: "Эй Аллоҳ, устимизга эмас, атрофимизга ёғдир. эй Аллоҳ, тепаликларга, қир-адирларга, водийлар бағрига ва дарахтзорларга ёғдир".

Агар У зот хоҳламаса, бутун дунё бирлашиб ҳаракат қилса ҳам зарар етказа олмаслигини билишимиз лозим. Ўлим эса, банда ундан қўрқса ҳам, қўрқмаса ҳам, албатта, бир куни бошига тушади... – Ҳадис ва ислом тарихи фанлари кафедраси катта ўқитувчиси Пўлатхон Каттаев

“Зикр” сўзи ҳам араб тилидан олинган бўлиб, луғатда “эслаш” маъносида. Шаръий истелоҳда “Банда Аллоҳни унинг исм ва сифатлари ила зикр қилиши, ёки Унинг шаънига лойиқ бирор бир мақтовни ифода қилишидир”... - “Таҳфизул-Қуръон” кафедраси ўқитувчиси Жаҳонгир Убайдуллоҳ

Муҳаммад Саъид Рамазон ал-Бутийнинг жума хутбасидан - Абдуллоҳ Ғуломов таржимаси

Намоздан сўнг жамоавий дуо қилишнинг ҳукми борасида уламолар ўртасида турлича фикрлар бор. Бу ихтилофли масала.