Namozda qiroat qilish — namozning rukunlaridan biri hisoblanadi. Bu amal imom uchun ham, yolg‘iz o‘qiyotgan kishi uchun ham muhimdir. Biroq muqtadiy, ya’ni imomga ergashgan odam uchun bu hukm qanday bo‘ladi? U qiroat qiladimi yoki imomning qiroati unga yetarlimi? Ushbu maqolada Hanafiy mazhabiga tayangan holda ushbu masala tahlil qilinadi. - Toshkent islom instituti talabasi Bahodir IBROHIMOV
Zamonaviy dunyoda texnologiyaning rivojlanishi insonlar o‘rtasidagi aloqa vositalarini kengaytirdi, shu bilan birga shaxsiy hayot daxlsizligi, sir saqlash, va axloqiy mas’uliyat tushunchalariga ham jiddiy tahdid solmoqda. Ayniqsa, josuslik – ya’ni birovning yashirin sirlarini izlash va fosh qilish kabi illatlar turli zamonaviy ko‘rinishlarda jamiyatga singib bormoqda. - Toshkent islom instituti talabasi Anvar XUJAXANOV
Муаллимга кибр қилиш, уни менсимаслик тубан хулқ ҳамда нифоқ аломатларидан ҳисобланади. Имом Табароний “ал-Кабир”да ривоят қилган ҳадиси шарифда бундай дейилади: “уч тоифа инсон борки, уларни фақат мунофиқгина хорлайди: Исломда мўйсафид бўлган қария, илм соҳиби ва одил раҳбар”. Имом Қуртубий роҳимаҳуллоҳ дедиларки: Агар мутакаббир кишини кўрсанг билгинки, унинг намози кам ёки ундан бутунлай маҳрум бўлган. Чунки кибр билан кўп сажда қилиш бирга жамланмайди. Ривоят қилишларича: Бир кишиникига меҳмон келиб қолди. Уйда меҳмонга қўядиган ҳеч вақо йўқ эди. У бир литр қатиқ олиб келиб, беш литр сув қўшиб, туз ва муз солиб, айрон тайёрлади. Бир литр қатиқ беш литр сувни қабул қилиб, тотли ичимликка айланди. Агар ўша қатиққа бир томчи бензин тушиб кетганида уни ичиб бўлмас эди. Худди шунингдек, салгина такаббурлик ҳам амални бузиб юборади. Мутакаббир кимса Аллоҳдан тўсилади, халойиқ томонидан нафратга учрайди. Аллоҳ таоло бу ҳақда «Чунки уларга ёлғиз Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ дейилган вақтда кибр-ҳаво қилган эдилар», деган (Соффот сураси, 35 оят)... - Жаъфархон СУФИЕВ, ТИИ талабаси
Mahmudxo‘ja Behbudiy — o‘zbek adabiyotining yorqin namoyandalaridan biri, katta siyosiy va madaniy faoliyat olib borgan shaxsdir. U o‘zining ilmiy, badiiy va jamoat ishlarida katta iz qoldirgan. -Yoshlar bilan ishlash, ma’naviyat va ma’rifat bo‘limi boshlig‘i B.PARPIYEV
Ibn Hojib (Usmon ibn Amr ibn Abu Bakr) hijriy 570-yilda (milodiy 1174) dunyoga kelgan. U o‘z davrining mashhur tilshunosi bo‘lib, nahv (arab grammatikasi), fiqh, usul, qiroat va mantiq fanlarida yuksak bilimga ega bo‘lgan. - Toshkent islom instituti talabasi Nurislomxo‘ja UMBAROV
